زبانحال امام رضا علیه‌السلام قبل از شهادت
عبا به پایم اگر گیر می کند غـم نیست اگر به کوچه زمین می خورم، دمادم نیست میان کوچه فقط یک نفر زمین خورده به غیر مادرمان این چنین در عالم نیست اگـر خـمـیـده خـمـیده، قـدم قـدم بِـروَم قـدم ز قامتِ مادر که بیشتر خم نیست همین که تکـیه به دیـوار کاگِـلـی دادم به غیرصورت خاکی غمی به یادم نیست هنوز چـادر خاکی به دستِ مــا مانـده به غیرِ کوچه عزایی عزای اعظم نیست من از مصیبتِ پهلـو شکسته می میرم فقط که قاتل من جام زهرِ خصمم نیست به روی خاک نشستم به زانوی لرزان اگرچه ضربۀ سیلی نصیب رویم نیست جـواد نیـست عصای قـد خـمیـده شود عصا به جای خودش هیچکس که محرم نیست درون حـجـره به یاد حـسین می سوزم ولی دهان من از زخم نیزه درهم نیست اگرچه نیست دراین حجره خواهری اما به پیش خواهر من تکه های قلبم نیست به زائـران بقـیـع این پـیــام، بـایـد داد غریب از وطنـم درد غـربتم کم نیست |